herb powiatu POWIAT
DZIERŻONIOWSKI

24. Poezja na Murach

Dodano: Aktualizacja: Tekst:

Tydzień pozostał do kolejnej edycji dzierżoniowskiej "Poezji na Murach". Tegorocznymi gośćmi wydarzenia będą: Łukasz Jemioła, Robert Kasprzycki oraz Limboski

„Poezja na murach” to koncert wyjątkowy, który już od 1998 r. jest poetyckim rozpoczęciem lata.

W ramach imprezy w Dzierżoniowie wystąpili m.in. Anna Szałapak, Mariusz Lubomski, Beata Rybotycka, stare Dobre Małżeństwo, Stanisław Soyka, Grzegorz Turnau, Czerwony Tulipan, Szymon Zychowicz i wielu innych Artystów.

W oczekiwaniu na koniec przebudowy dzierżoniowskich plantów– miejsca w którym „Poezja na Murach” gości tradycyjnie od ponad 20 lat, w tym roku zapraszamy Państwa do Kinoteatru „Zbyszek”.

Podczas tej edycji na scenie kinoteatru wystąpią: Łukasz Jemioła, Robert Kasprzycki i Limboski.

 

Łukasz Jemioła – wokalista, songster, specjalizuje się w piosenkach retro oraz nurcie americana, jako gitarzysta swobodnie korzysta z techniki fingerpicking. Łukasz Jemioła jako wokalista wielokrotnie współpracował z Włodkiem Pawlikiem – laureatem Nagrody Grammy. Z Pawlikiem współtworzył projekty: „Wieczorem” – z muzyką do poezji Józefa Czechowicza, „Mów spokojniej” – z poezją Adama Zagajewskiego czy jazz-rockową kantaty „Myśląc Ojczyzna”. W ciągu 15 lat pracy scenicznej dał setki koncertów na terenie całej Polski oraz w Austrii, Estonii, Słowacji i na Ukrainie. Łukasz Jemioła jest między innymi laureatem: nagrody Teatru Polskiego Radia w kategorii: muzyka, I nagrody na Grechuta Festiwal w 2014 roku, głównej nagrody na 45. Studenckim Festiwalu Piosenki w Krakowie w 2009 roku, nagrody za najlepszy recital z piosenkami retro na Ogólnopolskim Festiwalu Piosenki Retro w 2015 roku, I nagroda Festiwalu Piosenki Filmowej w Toruniu w 2012 roku, dwukrotnie Grand Prix na Festiwalu OSPA w Ostrołęce. Na swoim koncie ma płytę z autorską muzyką pod tytułem „Jemioła”, płytę live z koncertów „Wieczorem” oraz „Mów spokojniej”, „Kraina Łagodności vol. 3” czy płytę współtworzoną z Wojciechem Malajkatem „Tańcobajki.
Kot w butach”.

Robert Kasprzycki – piosenką „Niebo do wynajęcia”, dotarł do ogromnego grona słuchaczy, zaś cały debiutancki album (Pomaton EMI 1997) był skarbnicą piosenek, z których cześć trafiła do śpiewników, cześć zaś do dziś stanowi kanon polskiej piosenki poetyckiej. W muzyce Kasprzyckiego odnaleźć można ślady wielu inspiracji: „Niebo do wynajęcia” było mieszanką flamenco, popu, jazzu, bossanowy i folka, „Światopogląd” – popisem rockowej energii, „Piosenki i Nie” – znakomitym nawiązaniem do tradycji klasycznej ballady, „Cztery” zaś połączeniem poetyckiej i rockowej wrażliwości – zresztą to właśnie wielojęzyczność i szerokie spektrum zainteresowań określają jego styl muzyczny i tworzą dla tekstów smakowitą oprawę. W „Gdy późno w noc” Kasprzycki dostosował kompozycje do warstwy tekstowej – dzięki czemu udało się uzyskać wrażenie spójności – teksty napisane w czasie II wojny światowej opatrzono muzyką odwołującą się do estetyki epoki. Niejako powrotem do źródeł jest „Mała Łazienkowa”, gdzie ascetyczny, intymny zestaw głos/gitara, znakomicie wkomponowuje się w wykreowany przez autora świat. Prawdziwą moc Kasprzyckiego oddają koncerty – to w kontakcie z publicznością najpełniej emanuje charakterystyczną charyzmą, a niespożyta energia, feeling i poczucie humoru, sprawiają, że kontakt z widzami jest zarazem natychmiastowy i długofalowy – kto bowiem był raz na koncercie Kasprzyckiego niemal zawsze wraca, i nie ma znaczenia, czy chodzi o koncerty solowe, czy z bandem – Kasprzycki zawsze gra na sto procent, a melanż słownej woltyżerki, muzycznych żartów, inteligentnych prowokacji, zabaw z publicznością i solidnego grania, sprawiają, że jego koncerty stają się naprawdę niezapomnianym przeżyciem Pisze, gra, śpiewa, komponuje, nie zamierza przestać.

Limboski – wyrósł z amerykańskich źródeł piosenki rockowej. Jako miłośnik analogowego sposobu nagrywania doskonale zgłębił korzenie bluesa i folku, a obecnie rozwija te inspiracje poszukiwaniu własnego stylu. W 2010 roku nagrał płytę „Cafe Brumba” z knajpowymi balladami, którą promował zapomniany przez wielu utwór „Piosenka dla mężatki”. Nagły zwrot w stronę estetyki lo-fi i bluesowa w „Tribute to Georgie Buck”, dał mu nominację do Fryderyków 2012. W międzyczasie wystąpił w telewizyjnym show Polsatu „Must be the music” – wykonanie utworu „Czarny Otello” zapewniło mu miejsce w półfinale. W 2016 roku wydał album „One Man Madness” . Tego samego roku w październiku premierę miała jego najnowsza płyta „W trawie. I inne jeszcze młode”, której patronem został Program Trzeci Polskiego Radia.

 

Bilety wstępu są już do nabycia w kasie biletowej DOK-u, w biletomacie oraz na stronie www.dok.pl.